ძველ სომხურ საისტორიო მწერლობაში საინტერესო მასალას ვხვდებით საქართველოს ისტორიის იმ ბუნდოვანი საკითხების გასარკვევად, რომელთა შესახებაც ქართულ წყაროებში ცნობები ან არ მოიპოვება, ან ეს ცნობები არ არის სრული და ზედმიწევნითი. ნაშრომი მიზნად ისახავს ქართულად თარგმნილ სომხურ საისტორიო წყაროებში (სებეოსი, ღევონდი, თომა არწრუნი და მისი გამგრძელებელი, ფსევდო შაპუჰი, იოანე დრასხანაკერტელი) საქართველოს პოლიტიკური ისტორიის შესახებ დაცული ცნობების კვლევასა და შესწავლას.

 

სომხურიდან თარგმნილ ტექსტებს წინ უძღვის აღნიშნული საისტორო წყაროების მთარგმნელისეული ვრცელი მიმოხილვა.